- tıxac
- tıkaç
Azərbaycanca-Türkcə Lüğət. 2011.
tıxac
Look at other dictionaries:
tıxac — is. 1. Şüşə və s. bu kimi boğazlı qabların ağzını və ya müxtəlif cihazların deşiklərini qapamaq üçün dairəvi mantar və ya başqa şey; probka. <Musa kişi:> parçadan tikilmiş və nazik iplə kuzənin qulpuna bağlanmış tıxacı açdı. M. İ.. Tıxac… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dəlgər — (Təbriz) tıxac. – Su turbadakı dəlgəri aparıb … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qitıx — (Qax) tıxac. – Tağarın əğzinə qitıx vur, yoxsa, dağılacax … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
tıxəy — (İmişli) tıxac. – Şüşə:n tıxəyin boş qoyubsan, su axıb … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
ağızlıq — is. 1. Duru şeyləri bir qabdan başqa ağzı dar qaba tökmək üçün yuxarısı enli, aşağısı dar cihaz; qıf. 2. Qab və s. nin ağzına qoyulan qapaq, tıxac və s. 3. Atın və başqa heyvanların ağzına vurulan saman torbası. // Qapan itlərin, yaxud başqa… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gürdək — is. məh. 1. Taxtadan, kağızdan və ya başqa bir şeydən qayrılmış qapaq, tıxac. 2. Yaranın içinə qoyulan pambıq, ya bint parçası; piltə, tampon … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lavaşa — 1. bax lavaşana. <Maral:> Vaxtında . . lavaşana eləməsələr, <meyvəni> yığıbyığışdırmaq olmayacaq. Ə. Ə.. 2. is. məh. Atı nalladıqda ağzına, qulağına keçirilən burmac, tıxac … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
probka — <rus.> 1. Ağzı girdə şüşə və s. qabların ağzını, aparat və cihazların deşiklərini qapamaq üçün rezin və s. dən hazırlanmış tıxac. 2. Elektrik qoruyucularından birinin adı. Sayğacın probkası yanmışdır. 3. məc. Normal hərəkətə, gediş gəlişə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şüşə — is. 1. Kvarslı qumu əridib kimyəvi üsulla işləmək nəticəsində alınan sərt, şəffaf material. Şüşə istehsalı. Tutqun şüşə. Naxışlı şüşə. Şüşə zavodu. Şüşə kimi (tək) – 1) öz parıltısı, şəffaflığı və s. cəhətdən şüşəyə oxşayan (təşbehlərdə işlənir) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tıxaclamaq — f. Tıxac tıxamaq, şüşə və s. nin ağzını tıxacla bağlamaq; probkalamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
vintaçan — is. Vinti burub bərkitmək və ya açmaq üçün alət. Bıçağın üç dörd tiyəsi, qayçısı, dırnaqtutanı, konservaçanı, vintburanı, tıxac çıxardanı vardı. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
